Bilety online

„Pani od polskiego” to nowy film w reżyserii Radosława Piwowarskiego, twórcy nagradzanego na międzynarodowych festiwalach filmowych w Wenecji i San Sebastian oraz na FPFF w Gdyni, autora niezapomnianych produkcji: „Pociąg do Hollywood”, „Autoportret z kochanką” oraz „Yesterday”, które trwale zapisały się w polskiej kinematografii. Scenariusz „Pani od polskiego” powstał na bazie autentycznych przeżyć ludzi wywiezionych do przymusowej pracy w Niemczech podczas II wojny światowej. „Pani od polskiego” to filmowy hołd dla kobiet w czasach wojny opowiadający o silnej bohaterce, która poświęca się miłości w brutalnych okolicznościach, wierząc, że na horyzoncie tli się iskra nadziei. To również uniwersalna historia o sile przetrwania, niezgodzie na zło i próbie przeciwstawienia się losowi. W rolach głównych wystąpili: Sylwia Skrzypczak-Piękoś („Wojenne dziewczyny”) oraz Vitalik Havryla („Planeta Singli. Osiem historii”), a partnerują im zarówno polscy, jak i zagraniczni aktorzy.   Za powstanie filmu odpowiedzialni są uznani twórcy filmowi, w tym, świętej pamięci, operator Arkadiusz Tomiak („Karbala”, „Obława”), scenograf Wojciech Żogała („Kurier”, „Bogowie”) i charakteryzator Waldemar Pokromski („Chłopi”, „Zimna wojna”). Za produkcję odpowiedzialna jest Wytwórnia Filmów Fabularnych i Dokumentalnych („Czerwone maki”, „Strzępy”). 1942 rok. Kresy. Silna i niezależna Eliza rozpoczyna pracę jako nauczycielka w wiejskiej szkole. Tam poznaje Stacha – unikającego obowiązków, za to lubiącego kłopoty chłopaka, który staje się obiektem jej fascynacji i rodzącej się w niej wielkiej miłości. Stach zostaje jednak zesłany na roboty przymusowe na tereny III Rzeszy. Po jego wyjeździe, Eliza rodzi ich wspólne dziecko i wraz z niemowlęciem na rękach rusza śladami ukochanego. Odnajduje go we Frankfurcie i tam próbują przeżyć, mimo nieludzkich warunków i ciągłych upokorzeń. Eliza cały czas walczy o swoją godność, życie dziecka i – co najtrudniejsze – o miłość Stacha, który początkowo uznawał ich relację za przelotny romans. Teraz w ogniu wojennej próby oboje poznają się naprawdę, a istniejąca między nimi więź zmienia się wraz z upływem czasu. czytaj więcej

Gwiazda Pameli Anderson rozbłyska na nowo! Ikona lat 90. w „The Last Showgirl" powraca na ekrany rolą życia – i to taką, w której pobrzmiewają echa jej własnej biografii.

Film w reżyserii Gii Coppoli zdobył Nagrodę Specjalną Jury na festiwalu w San Sebastian, zaś najlepszy występ w karierze przyniósł Anderson pierwszą nominację do Złotego Globu. Na drugim planie towarzyszą jej nominowana do BAFTA za brawurową rolę kelnerki Jamie Lee Curtis (Oscar za „Wszystko wszędzie naraz"), Dave Bautista („Diuna", seria „Strażnicy Galaktyki"), który tym razem nie udaje superbohatera, i Kiernan Shipka („Kod zła", serial „Mad Men"). Gia Coppola z wrażliwością i uwagą godną Seana Bakera opowiada poruszającą historię kobiety, która nie pozwala się zepchnąć na boczny tor.

Shelley (Anderson) występuje w rewii w Las Vegas. Praca jest jej ogromną pasją i sposobem na realizację siebie, dla niej przed laty poświęciła rodzinę. Dziś dowiaduje się, że spektakl, któremu oddała wszystko, schodzi z afisza. Ale choć 57-letnia tancerka słyszy zewsząd, że jej czas już minął, nie zamierza zejść ze sceny. W mieście, które wabi jak fatamorgana, by brutalnie obudzić ze snu, kobieta walczy o swoje marzenia i odzyskanie relacji z córką. Dojrzała tancerka bez klasycznego wykształcenia i matka, która nigdy nie była idealna - Shelly to pełnokrwista bohaterka, której życie nie oszczędza, ale która udowadnia, że koniec może być nowym początkiem. Hołdem dla Anderson i jej historii jest napisana na potrzeby filmu, nominowana do Złotego Globu piosenka Miley Cyrus „Beautiful That Way".

Intymny, rozpięty pomiędzy iluzjami a rzeczywistością, luksusową fasadą a surowym życiem, które toczy się za jej kulisami, „The Last Showgirl" jest także unikatowym portretem miasta. Zwykle pokazywane nocą, rozświetlone neonami niczym park rozrywki, Las Vegas u Gii Coppoli jest filmowane za dnia na ziarnistej taśmie 16 mm, by odsłonić, co kryje się za blichtrem i magią. Niezwykłe uczucie „zamknięcia w akwarium", które może towarzyszyć przebywaniu w stolicy rozrywki, oddają zastosowane specjalne anamorficzne obiektywy. Las Vegas u Coppoli jest miejscem bez kryjącego upływ czasu make-upu, którego splendor nieuchronnie przemija - i które łączy z Shelley wspólna niepewna, ale pełna nadziei przyszłość.

Film jest dostępny dla osób ze specjalnymi potrzebami w obszarze wzroku. Audiodeskrypcja oraz lektorska wersja napisów są udostępniane przy użyciu aplikacji Kino Dostępne. Więcej informacji o aplikacji dostępne na stronie: kinodostepne.pl. czytaj więcej

„Ukryty motyw”, nowy film twórcy pamiętnych „Winnych”, to wciągający, mroczny thriller, który trzyma w napięciu do ostatniej minuty. To gęsta od emocji opowieść o pragnieniu zemsty silniejszym niż sprawiedliwość, rewelacyjnie poprowadzona przez reżysera, Gustava Möllera. Główną bohaterkę – kobietę pod presją, w sercu męskiego świata – przejmująco gra Sidse Babett Knudsen, gwiazda duńskiego kina znana m.in. z „Club Zero” i seriali „Rząd” oraz „Westworld”.
Eva (Knudsen) pracuje jako strażniczka w zakładzie karnym. Jedyna kobieta wśród mężczyzn. Nikt nie zna jej prawdziwej historii. Nikt nie domyśla się, że pod mundurem i pozornym spokojem ukrywa plan zemsty, który w ciszy pielęgnuje od lat. Misterny, chłodny, precyzyjny. Plan, który stał się jej obsesją, sensem istnienia, jedynym światłem w miejscu, gdzie rządzą przemoc i milczenie. Kiedy na oddział o zaostrzonym rygorze trafia młody mężczyzna, który zamordował kolegę z celi, Eva podejmuje decyzję, która stawia na szali całe jej dotychczasowe życie.
Zrealizowany niemal w całości w surowych wnętrzach, w półmroku, w którym łatwo jest ukryć prawdziwe intencje, „Ukryty motyw” wciąga widza w fascynującą psychologiczną rozgrywkę. Stawia go przed moralnym dylematem i każe odpowiedzieć na pytanie: czy jesteśmy zakładnikami swojej przeszłości i więźniami swoich emocji? czytaj więcej

Mimo, że Maja poświęciła aktorstwu całe swoje życie, nie wierzy w siebie i swoje możliwości.
Uważa, że jest w tej większości studentów, którzy nie znajdą pracy po szkole teatralnej. Chce
rzucić szkołę aktorską i spróbować sił na marketingu i zarządzaniu. Wszystko zmienia się, gdy
na jej drodze staje znany reżyser. Charyzmatyczny mężczyzna ma przygotować ze studentami
przedstawienie dyplomowe. Dając Mai główną rolę w sztuce „Lady Makbet” zaskakuje
wszystkich, ale też przywraca dziewczynie nie tylko miłość do aktorstwa, ale i wiarę w siebie.
Jednak z czasem Maja boleśnie się przekonuje, że reżyser manipuluje nie tylko jej uczuciami,
ale również relacjami i aspiracjami pozostałych młodych aktorów. Wkrótce okaże się, że to nie
przedstawienie dyplomowe będzie głównym celem Mai, ale zdemaskowanie prawdziwej
natury wykładowcy.
Film w interesujący sposób porusza ważny społecznie temat, który odbił się szerokim echem
w mediach przed kilku laty i dotyczył przekraczania granic przez wykładowców wydziałów
aktorstwa oraz reżyserów pracujących w teatrach. Korek Bojanowski wraz z Katarzyną
Priwieziencew stworzyli scenariusz z opowieści znajomych aktorów.
Film jest pełnometrażowym debiutem fabularnym reżysera Korka Bojanowskiego. czytaj więcej